Kim susturabilir, bizim türkümüzü, kim?
Biz ki bu hasreti semahlarýn seyrinden alýp gelmiþiz
Biz ki onu sitemkar analarýn kirpiðinden derlemiþiz..
Süzülsün de acýnýn derin izler býraktýðý gül yanaklardan
Yere dökülsün istememiþiz!
Bizim türkümüzü rüzgar söyler her gece
Ay vurdukça parýldar, gün doðdukça hýz alýr..
Nevroz ateþleriyle saðaltarak çýrpýnan yarasýný,
Can havliyle kardaþ,
Kan içinde bir kartal gibi, vadilere saldýrýr!.
Türkülere iliþmeyin!
Türküler nehirdir, gecenin baðrýna akar..
Fazla eþelemeyin kardaþ!
Taþýnca ne siperler kalýr, ne dev barikatlar
Deþmeyin diyorum.. deþmeyin!.
Kim susturabilir bizim türkümüzü, kim?
Biz ki nice amansýz badirelerde, serden geçmiþiz.!
Biz ki, ilmikler boynumuza takýlýyken bile türkü söylemiþiz..
Sonra ýrmak boylarýnda gövertip, körpe otlarýn serinliðinde,
Daðlara emanet etmiþiz!
Biz ki her yangýnýn külünden, diri canlar yaratmýþýz..
Biz ki mazlumlarýn defterine kanlý resimlerle sýralanmýþýz,
Banaz yaylasýndan Kerbela'ya kar götürsün turnalar!
Ölürüz sanma kardaþ,
Dostun attýðý gülden yararlanmýþýz..
Türküleri dövmeyin!
Türküler gökyüzüdür, karanlýða yýldýzlar çakar!.
Üstümüze gelmeyin kardaþ!
Namuslu bir delikanlýnýn alnýnda kavga ýþýldar!.
Ýncitmeyin diyorum.. incitmeyin!.
Kim susturabilir bizim türkümüzü, kim?
Biz ki Karacaoðlan'ý aþkla, Veysel'i toprakla yüceltmiþiz..
Biz ki Köroðlu'nun narasýyla nice beyleri yere çökertmiþiz!.
Yine de masum bir bebek gibi avuç avuç sevdamýzý,
Kalanlara vasiyet etmiþiz..
Adam dediðin, sapýna kadar yiðit olmalý!
Ne karýncayý incitmeli, ne de ozanlarý yakmalý..
Öyle sansar gibi pusu kurup, punduna getirmekte neymiþ?
Adam dediðin kardaþ..
Yüreði varsa eðer, getirip ortaya koymalý!.
Türküleri yakmayýn!
Türküler çiçektir, en umutsuz zamanlarda açar..
Kavgayý uzatmayýn kardaþ..
Yüzyýllardýr tuz döke döke çürüdü bu yaralar,
Kanatmayýn diyorum, kanatmayýn!
