Ein Fin Liten Blome Testo

Ein fin liten blome i skogen eg ser,
I granskogen diger og dryg,
Og vent mellom mose og lyng han seg ter.
Han stݥr der sݥ liten og blyg.


Sei ottast du ikkje i skogen stݥ gݸymd.
Der skuggane tyngje deg mݥ?
-Ý❦ nei, for av Herren eg aldri vert glݸymd,
til ringaste blom vil han sjݥ.

Men ynskjer du ikkje i prydhagen stݥ,
der folk kunne skoda pݥ deg?
-Ý❦ nei, eg trivst best mellom ringe og smÝ¥,
eg fݸddest til skogblome eg.

Om enn eg er liten, har Herren meg kjݦr,
med honom eg kjenner men sݦl.
Kvar morgon meg bݸna til himmelen ber,
med bݸna eg sovnar kvar kveld.

Som blomen om vinteren visnar eg av,
men gler meg, for dݥ stݥr eg brud.
Lat lekamen kvila med fred i si grav,
mi sjel, ho er heime hos Gud.

Ja, glad skal eg vakna hos Jesus eingong,
i morgonen ݦvele klݥr.
Og blanda med heilage englar min song
i himmele, dit dݸden ei nݥr!